Sud i Tužilaštvo BiH od svog neustavnog formiranja nametnutom odlukom bivšeg visokog predstavnika Pedija Ešdauna postupaju selektivno i za jedno od najtežih krivičnih djela – zločin protiv čovječnosti – podižu optužnice i sude uglavnom Srbima.

Pri tome je takva praksa uzela maha do te mjere da je postalo potpuno normalno da se običnim vojnicima Vojske Republike Srpske sudi za zločin protiv čovječnosti uz obavezno učešće u “širokom i sistematskom napadu” i “udruženom zločinačkom poduhvatu”, iako im se u stvari na teret stavlja ubistvo samo jednog vojnika ili civila.

S druge strane, visokim oficirima, čak i generalima tzv. Armije BiH koji se terete za zločine mudžahedina, odsijecanje glava srpskim vojnicima i maltretiranja, nečovječno postupanje i ubistva desetina vojnika i civila, sudi se za blaža krivična djela za koja je zaprijećena višestruko niža kazna.

Prema tvrdnjama našeg sagovornika iz vrha Boračke organizacije RS (BORS) koji je insistirao na anonimnosti, poseban problem predstavlja to što je zločin protiv čovječnosti rezervisan za Srbe zato što je Evropski sud za ljudska prava u Strazburu presudio da se optuženima ne može suditi po Krivičnom zakonu BiH za ista krivična djela za koja je po KZ SFRJ predviđena niža kazna.

– Nažalost, javnost u Srpskoj je postala ravnodušna na to. Za 18 godina postojanja tih nazovi pravosudnih institucija za zločin protiv čovječnosti osuđeno je najmanje nekoliko desetina ljudi za koje je u suštini dokazano da su počinili jedno ubistvo ili čak neko blaže djelo. Međutim, svi oni su označeni kao dio nekakvog udruženog zločinačkog poduhvata, a reakcije na to iz Republike Srpske svodile su se na “oštre kritike” i verbalnu “osudu antisrpskog karaktera” tih institucija – kaže naš sagovornik.

On dodaje da je posljednji primjer Radovan Veljović protiv kojeg je potvrđena optužnica za zločin protiv čovječnosti, a na teret mu se stavlja silovanje jedne osobe u Foči.

– Silovatelje treba osuditi na najstrožu moguću kaznu, jer ne postoji teže i ogavnije krivično djelo od toga. Ali kako je moguće da se takvo djelo jednog mračnog uma dovodi u kontekst širokog i sistematskog napada na bošnjačko stanovništvo. To nije ništa drugo, nego smišljena i ciljana satanizacija Srba i Srpske – kaže naš sagovornik.

Direktor Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih Milorad Kojić kaže da pravosudne institucija sa sjedištem u Sarajevu, koje su nastale nametnutom odlukom Pedija Ešdauna,  od formiranja rade po duplim aršinima.

– Sud i Tužilaštvo BiH u kontinuitetu pokazuju i potvrđuju da su sve kritike iz Republike Srpske na račun njihove pristrasnosti potpuno opravdane. Iz dana u dan postaje sve jasnije da su te institucije samo jedan dio širokog projekta satanizacije Srba i Republike Srpske, jer kako drugačije objasniti činjenicu da se gotovo svim pripadnicima VRS, MUP-a Srpske ili njenim političkim zvaničnicima koji su optuženi za ratne zločine na teret stavlja “učešće u širokom i sistematskom napadu usmjerenim protiv civilnog stanovništva” – kaže Kojić.

Prema njihovim aršinima, nastavlja on, neki pijani vojnik VRS koji je ubio nekog civila to je učinio kao dio navodnog sistematskog napada ili plana, dok s druge strane bošnjački generali koji su komandovali glavosječama koji su Ozren etnički očistili od Srba nisu odgovorni za planirano etničko čišćenje, iako iza njihovih glavosječa nisu ostajali živi ni psi i mačke.

Prema zvaničnim podacima, Sud BiH je za zločin protiv čovječnosti osudio 93 optužena na ukupno 1.396 godina zatvora. Od toga su 83 Srbina kojima je izrečeno 1.268 godina robije, devet Hrvata osuđeno je na 122 godine i samo jedan Bošnjak i to pripadnik HVO koji je osuđen na šest godina.

Izvor: Glas Srpske, Darko Momić