U Ledićima, u federalnoj opštini Trnovo, danas je služen parastos za 24 srpska civila, među kojima je i osamnaestomjesečna beba – žrtve monstruoznog zločina koji su prije 30 godina počinili pripadnici takozvane Armije BiH.

Parastos kod spomen-obilježja služio je paroh trnovački Njegoslav Jelisić, nakon čega su položeni vijenci. Sveštenik Jelisić rekao je da su ubijeni Ledićani stradali samo zato što su bili pravoslavni hrišćani.

„Gospodu se molim da stradali Ledićani, kada vrijeme za to dođe, budu proglašeni novomučenicima“, poručio je otac Jelisić. Vijence su položile porodice stradalih, delegacije grada Istočno Sarajevo i opština u njegovom sastavu, organizacija proisteklih iz minulog rata, Ministarstva za ljudska prava i izbjeglice u Savjetu ministara, Crvenog krsta Republike Srpske i Instituta za nestala lica BiH. U Ledićima je prije 30 godina počinjen stravičan zločin nad mještanima ovog sela među kojima je bilo i dijete od godinu i po.

Zločin su 3. juna 1992. godine u večernjim časovima počinili pripadnici takozvane Armije BiH regrutovani sa područja Sarajeva, te komšije muslimani iz susjednog sela Dejčići. U zločinačkom pohodu ubijeno je 10 članova porodice Vasić, cijela porodica Tešanović, tri člana porodice Miovčić, te Savo Kenjić i Slađana Sekulić.

Najstarija žrtva bila je Ikonija Vasić koja je imala 92 godine, a najmlađa Milun Tešanović koji je imao samo 18 mjeseci, a kojem su, prema izvještaju patologa, zločinci lomili ruke i noge. Selo je opljačkano, spaljeno i razoreno tako da se gubi skoro svaki trag srpskog prisustva na tom prostoru.

Okupacija sela, koje je u međuvremenu pretvoreno u svojevrstan muslimanski logor za Srbe, trajala je do 10. juna. Sud BiH je oslobodio prvostepeno Edhema Godinjaka, Medarisa Šarića i Mirka Bunozu po svim tačkama optužnice koja ih tereti za zločine počinjene nad srpskim civilima na području Trnova.

U produkciji Radio-televizije Republike Srpske snimljen je dokumentarni film „Čiko, ja sam živ, nemoj da me ubiješ“ autora Gvozdena Šarca koji je zasnovan na svjedočenjima o stravičnom stradanju srpskih civila u selu Ledići. Prema riječima autora, film u dokumentarno-igranom formatu, pokazuje ne samo da su činjeni zločini nad Srbima, nego i da su oni živjeli tu i da je to njihova vijekovna zemlja te da su zbog toga sada u malom broju na tom prostoru.

Film je dobio naziv po potresnom svjedočenju Dragana Vasića koji je imao 11 godina u vrijeme kada je u zločinačkom pohodu komšija muslimana ubijeno deset članova porodice Vasić, cijela porodica Tešanović, koja je brojala devet članova, tri člana porodice Miovčić, te Savo Kenjić i Slađana Sekulić.