Vršilac dužnosti direktora Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Viktor Nuždić istakao je da je u ratovima vođenim devedesetih godina prošlog vijeka u bivšoj Jugoslaviji, srpski narod morao ponovo da se brani i od ideologija koje su osmislile Jasenovac, Jadovno, Kozaru…, te da je završna ratna 1995. godina, u najvećoj mjeri, pokazala istinitost ove tvrdnje.

Nuždić je naveo da je nizom pripremnih akcija neprijatelj stvarao uslove za vojne akcije, čiji je krajnji cilj bio protjerivanje Srba sa vjekovnih ognjišta.

– Uz pomoć NATO i prećutnu saglasnost Zapada, Hrvatska vojska je u maju 1995. godine napala zapadnu Slavoniju, da bi se u avgustu iste godine krenulo sa konačnim uništenjem Republike Srpske Krajine. Dakle, zločinačka akcija „Oluja“ bila je kruna plana za svođenje Srba na statističku grešku, da bi se kasnije svesrdno radilo na tome da im se spriječi povratak – ukazao je Nuždić.

Makon što je ostvarila ono što je naumila u Republici Srpskoj Krajini, rekao je Nuždić za Srnu, Hrvatska je izvršila agresiju na Republiku Srpsku, a osim podrške i sadejstva NATO, imali su saveznike i u jedinicama takozvane Armije BiH.

On je dodao da je srpsko stanovništvo u Bosanskoj Krajini neraskidivo povezano u jednu cjelinu etničkim vezama sa Srbima u nekadašnjoj Vojnoj Krajini kroz svoju vjekovnu istoriju.

– Nakon pada 13 zapadnokrajiških opština, u ljeto i jesen 1995. godine, kada je sa najkompaktnijeg srpskog etničkog prostora protjerano 120.000 ljudi, jedan narod iz dvije Krajine ponovo je doživio istu sudbinu. Etnička struktura ovih prostora je, čini se, nepovratno izmijenjena – naglasio je Nuždić.

On je naveo da brutalni zločini koji su tada počinjeni ni do danas nisu dobili sudski epilog, jer, očigledno, srpske žrtve su Haškom tribunalu, ali i ovdašnjem pravosuđu potpuno nevažne i posmatraju se, u velikoj mjeri, kao „tek sporadični incidenti“.

– Zadovoljenje pravde, po svemu sudeći, „na dugom je štapu“ kada je riječ o zločinima u zapadnokrajiškim opštinama! Kako drugačije objasniti to da je Tužilaštvo BiH tek u oktobru 2018. godine podiglo optužnicu protiv ratnog komandanta Petog korpusa takozvane Armije BiH Atifa Dudakovića i šesnaest pripadnika ovog korpusa? Nakon što se godinama čekalo da Dudaković sjedne na optuženičku klupu, sada ćemo godinama valjda čekati i sudski epilog – istakao je Nuždić.

On je konstatovao da ovo suđenje od početka prate brojne kontroverze, počevši od činjenice da je Dudaković svojevremeno slobodno „vršljao“ po vojnim arhivama, da je nedavno držao zapaljive govore i slao ratnohuškačke izjave, a da se niko nije „ni počešao“.

– O mogućim procesima u Hrvatskoj za zločine počinjene nad Srbima, iluzorno je i govoriti – naglasio je Nuždić.

Prema podacima Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica, tokom agresije Hrvatske vojske, HVO i takozvane Armije BiH na području zapadnokrajiških opština, u ovom periodu, stradalo je 753 civila među kojima je bilo 19 djece.

Na spisku nestalih je još 149 civila. Među stradalima je i 1.461 pripadnik Vojske Republike Srpske, dok se njih 79 još vodi kao nestalo lice. Treba imati na umu da su među njima i srpski borci koji su zarobljeni ili su se predali da bi, potom, bili ubijeni.

Izvor: RTRS

Republički centar možete pratiti na našoj Fejsbuk i Instagram stranici i Tviter nalogu.